معناشناسیِ متن/ معماری با استناد به آموز ههای اسلامی

از مسائل مهم در قلمرو «فلسفه معماری »، ماهیت و چیستیِ معنا و فرایندهای مرتبط باآن در آثار معماری است. طی این پژوهش، به این پرسش اصلی پرداخته می شود که مؤلفه هایمؤثر بر فرایند خوانش و تأویل معنای یک اثر معماری چیست و بر اساس این مؤلفه ها، آیامی توان به تعیّن معنا در آثار معماری معتقد بود یا خیر؟ برای تبیین پاسخ پرسش مذکور، ضمنمقایسه تطبیقی نظریات مختلف و سپس نقد و ارزیابی آ نها، با بهره گیری از روش تحلیلمحتوای کیفی و با استناد به آموزه های اسلامی، مشخص م یشود که گرچه اعتباریاتی نظیرپیش دانسته ها و پی شفه مهای مخاطب در تأویل و خوانش معنای اثر مؤثر است؛ لیکن بر پایهبرآیند کلیه مؤلف ههای مؤثر بر معنا )شامل معمار، مخاطب، اثر و زمینه(، دامنه معناییِ متن/معماری، متعیّن و نسبتاً بسته است؛ دامن های که حدود، کیفیت و مدل دست یابی به آن طینظریه ارائه شده در این مقاله تبیین شده است.